Dit gedicht vonden wij bij toeval, vanwege een post op NLSociaal, waar Humorgedichten haar filiaal heeft sinds het nevenkantoor op Quodari gesloten is. Wij geven u er een vertaling bij. Ongerijmd, zoals te doen gebruikelijk. ( #lightverse #humorpoëzie ) Ik ken een grappig mannetje, Zo stil als een muis, Die het kattekwaad op zijn geweten heeft Dat plaatsvindt in ieder huis! Er is nooit iemand die zijn gezicht ziet, En toch zijn we het er allen over eens Dat ieder bord dat we breken kapotgemaakt is Door meneer Niemand. Het is hij die altijd onze boeken scheurt, Die de deur op een kier laat staan, Hij trekt de knopen van onze hemden, En (wij hebben geen idee wat hij in deze regel doet - red.); Die piepende deur zal altijd blijven piepen Want, zeg ik je beleefd, je begrijpt, We laten het smeren over Aan meneer Niemand. Hij gooit nat hout op het vuur, Zodat ketels niet aan de kook kunnen raken, Het zijn zijn voeten die modder binnenbrengen, En alle kleden bevuilen. De kranten liggen altijd...
%20-%20cropped.jpg)
Nu ik kom niet langs, maar neem een hele grote boog om je heen, wat een stank.
BeantwoordenVerwijderenJa, het meurt tot in de wijde omtrek!
VerwijderenIk was ook van plan een vorkje te prikken bij jou. Ik zie er ook vanaf. Maar ik moet je zeggen ik barbecue nooit. Afschuwelijk dat smerige gebakken vlees. Maar waar het omgaat je humorpoezië is zeer geslaagd.
BeantwoordenVerwijderenIn mijn jeugd barbecueden we vaak, thuis. Het duurde eeuwen! Erger nog dan fonduën. Of dan gourmetten. Ach, wat heb ik afgezien!
VerwijderenVeel te heet. Barbie moet van naam veranderen.
BeantwoordenVerwijderenTe laat. Ze ruste in vrede. In de afvalbak.
VerwijderenEen ware winkelkeet.
BeantwoordenVerwijderen(≖ ‿ ≖)
VerwijderenEen ketenrokertje.
BBQ en fondue is nooit mijn ding geweest.
BeantwoordenVerwijderenMijn gedacht!
Verwijderen