Ook ikzelf heb me al eerder met dit zwaarluchtige onderwerp bezig gehouden. Het gedicht is oud, en loopt niet al te lekker. Maar dat krijg je, daar kan Ricks frontsoldaat over meespreken. In het vers zitten geregeld te veel lettergrepen in een regel om het metrum strak te houden. Ik noem zo'n constructie een 'hinkelgedicht', waarmee ik bedoel dat sommige lettergrepen op éen lettergreep moeten komen, en dus sneller moeten worden gelezen of uitgesproken*. Het gaat prima, maar vereist wel even wat nadenkwerk. In mijn latere gedichten heb ik dit zo veel mogelijk zien te voorkomen om het de lezer zo gemakkelijk mogelijk te maken. *: Een voorbeeld. Hinkelt u maar even mee. Regel 1 verloopt normaal. De weer man | stond klaar voor | zijn strak blau | we scherm pje. U merkt het, dit is een reguliere driekwartsmaat. 1 2 3 1 2 3 enz. De tweede regel is dat echter niet. Nog een vier tal | min u ten slechts, | dan ging hij in | de lucht , 'Nog een' komt hier op 1 lettergr...